13. Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.
14. W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.
15. Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.
16. Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.
17. I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.
18. Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.
19. Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.