3. Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4. Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5. Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6. W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7. A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8. Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9. Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;
10. Z skał wywodzi strumienie, a każdą rzecz kosztowną widzi oko jego.
11. Wylewać się rzekom nie dopuszcza, a rzeczy skryte wywodzi na jaśnię.
12. Ale mądrość gdzież może być znaleziona? a kędy jest miejsce roztropności?