1. Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2. Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3. Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4. Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5. Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.