Stary Testament

Nowy Testament

Joba 20:8-22 Biblia Gdańska (PBG)

8. Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

9. Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

10. Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

11. Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

12. A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

13. Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

14. Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

15. Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

16. Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

17. Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

18. Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

19. Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

20. Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

21. Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

22. Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.

Czytaj pełny rozdział Joba 20