11. I złorzeczył syn niewiasty Izraelskiej a imię Boże bluźnił, dla czego przywiedziony był do Mojżesza. A imię matki jego było Salomit, córka Dybrego z pokolenia Dan.
12. I podali go do więzienia, ażby im oznajmiono, co z nim rozkaże Pan czynić.
13. Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
14. Wywiedź tego bluźniercę precz za obóz, a niech włożą wszyscy, którzy to słyszeli, ręce swe na głowę jego, i niech go ukamionuje wszystko zgromadzenie.
15. A synom Izraelskim opowiedz, mówiąc: Ktobykolwiek złorzeczył Bogu swemu, odniesie karanie za grzech swój.
16. Także kto by zbluźnił imię Pańskie, śmiercią umrze, kamionując ukamionuje go wszystko zgromadzenie; tak przychodzień jako w domu zrodzony, gdyby zbluźnił imię Pańskie, umrze.
17. Także jeźliby kto zabił jakiegokolwiek człowieka, śmiercią umrze.
18. A jeźliby kto zabił bydlę wróci inne bydlę za bydlę.
19. Kto by też oszkaradził bliźniego swego, według tego, jako uczynił, niech mu się stanie.
20. Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb; według tego, jako oszkaradził człowieka, tak mu się też niech stanie.
21. Kto by zabił bydlę, wróci insze; ale kto by zabił człowieka, umrze.