8. Powiedziawszy wyżej: Żeś ofiary i obiaty, i całopalenia za grzech nie chciał, ani sobie upodobał, (które według zakonu bywają ofiarowane).
9. Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.
10. Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz uczynioną.
11. A wszelkić kapłan stoi na każdy dzień, służbę Bożą odprawując, a jednakież ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą.
12. Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,
13. Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.
14. Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.
15. A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:
16. Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.
17. A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
18. A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.
19. Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jezusową,
20. (Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)
21. I kapłana wielkiego nad domem Bożym;