10. I tyś, Panie! na początku ugruntował ziemię, a niebiosa są dziełem rąk twoich.
11. Oneć pominą, ale ty zostajesz; a wszystkie jako szata zwiotszeją.
12. A jako odzienie zwiniesz je i będą odmienione; ale ty tenżeś jest, a lata twoje nie ustaną.
13. A do któregoż kiedy z Aniołów rzekł: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich?
14. Izali wszyscy nie są duchami usługującymi, którzy na posługę bywają posłani dla tych, którzy zbawienie odziedziczyć mają?