15. Jakież tedy było błogosławieństwo wasze? albowiem wam daję świadectwo, iż, by była rzecz można, dalibyście mi byli wyłupiwszy oczy wasze.
16. Takżem się stał nieprzyjacielem waszym, prawdę wam mówiąc?
17. Pałają ku wam miłością nie dobrze, owszem chcą was odstrychnąć, abyście ich miłowali.
18. A dobrać rzecz, pałać miłością w dobrem zawsze, a nie tylko, gdym jest obecnym u was.
19. Dziatki moje! (które znowu z boleścią rodzę, ażby Chrystus był wykształtowany w was),
20. Chciałbym teraz być u was i odmienić głos mój, ponieważ wątpię o was.
21. Powiedzcie mi, którzy pod zakonem chcecie być, nie słuchacież zakonu?
22. Albowiem napisane, iż Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.
23. Lecz ten, który był z niewolnicy, według ciała się urodził, a który z wolnej, według obietnicy.
24. Przez co znaczą się insze rzeczy; albowiem te są one dwa testamenty; jeden z góry Synajskiej, który rodzi w niewolę; a ten jest jako Agar.
25. Albowiem Agar jest góra Synaj w Arabii, a stosuje się do niej teraźniejsze Jeruzalem; bo jest w niewoli z dziatkami swojemi.
26. Lecz ono górne Jeruzalem wolne jest, które jest matką wszystkich nas.
27. Albowiem napisano: Rozwesel się niepłodna, która nie rodzisz; porwij się, a zawołaj, która nie pracujesz w porodzeniu; bo ta opuszczona wiele ma dziatek, więcej niż ta, która ma męża.
28. My tedy, bracia! tak jako Izaak, jesteśmy dziatkami obietnicy.
29. Ale jako na on czas ten, który się był urodził według ciała, prześladował tego, który się był urodził według ducha, tak się dzieje i teraz.
30. Ale co mówi Pismo? Wyrzuć niewolnicę i syna jej; albowiem nie będzie dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej,
31. A tak, bracia! nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.