8. Ale wy nie nazywajcie się mistrzami; albowiem jeden jest mistrz wasz, Chrystus; ale wy jesteście wszyscy braćmi.
9. I nikogo nie zówcie ojcem waszym na ziemi; albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiesiech.
10. A niechaj was nie zowią mistrzami, gdyż jeden jest mistrz wasz, Chrystus.
11. Ale kto z was największy jest, będzie sługą waszym.
12. A kto by się wywyższał, będzie poniżony; a kto by się poniżał, będzie wywyższony.
13. Lecz biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi; albowiem tam sami nie wchodzicie, ani tym, którzy by wnijść chcieli, wchodzić nie dopuszczacie.
14. Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż pożeracie domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw, dlatego cięższy sąd odniesiecie.
15. Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! iż obchodzicie morze i ziemię, abyście uczynili jednego nowego Żyda; a gdy się stanie, czynicie go synem zatracenia, dwakroć więcej niżeliście sami.
16. Biada wam, wodzowie ślepi! którzy powiadacie: kto by przysiągł na kościół, nic nie jest: ale kto by przysiągł na złoto kościelne, winien jest.
17. Głupi i ślepi! albowiem cóż jest większego, złoto czy kościół, który poświęca złoto?
18. A kto by przysiągł na ołtarz, nic nie jest; lecz kto by przysiągł na dar, który jest na nim, winien jest.
19. Głupi i ślepi! albowiem cóż większego jest? dar, czyli ołtarz, który poświęca dar?
20. Kto tedy przysięga na ołtarz, przysięga na niego, i na to wszystko, co na nim jest;
21. A kto przysięga na kościół, przysięga na niego, i na tego, który w nim mieszka;
22. I kto przysięga na niebo, przysięga na stolicę Bożą, i na tego, który siedzi na niej.