1. Tedy Jezus rzekł do ludu i do uczniów swoich, mówiąc:
2. Na stolicy Mojżeszowej usiedli nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie.
3. Przetoż wszystkiego, czegokolwiek by wam rozkazali przestrzegać, przestrzegajcie i czyńcie, ale według uczynków ich nie czyńcie; albowiem oni mówią, ale nie czynią.
4. Bo wiążą brzemiona ciężkie i nieznośne, i kładą je na ramiona ludzkie, lecz palcem swoim nie chcą ich ruszyć.
5. A wszystkie uczynki swoje czynią, aby byli widziani od ludzi, i rozszerzają bramy swoje, i rozpuszczają podołki płaszczów swoich.
6. Nadto miłują pierwsze miejsca na wieczerzach, i pierwsze stołki w bóżnicach.
7. I pozdrawiania na rynkach, i aby je nazywali ludzie: Mistrzu, mistrzu!
8. Ale wy nie nazywajcie się mistrzami; albowiem jeden jest mistrz wasz, Chrystus; ale wy jesteście wszyscy braćmi.
9. I nikogo nie zówcie ojcem waszym na ziemi; albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiesiech.