44. I obróciwszy się do niewiasty, rzekł Szymonowi: Widzisz tę niewiastę? Wszedłem do domu twego, nie dałeś wody na nogi moje; ale ta łzami polała nogi moje, i włosami głowy swej otarła.
45. Nie pocałowałeś mię, ale ta jako weszła, nie przestała całować nóg moich.
46. Nie pomazałeś oliwą głowy mojej, ale ta maścią pomazała nogi moje.
47. Dlaczego, mówię tobie, odpuszczono jej wiele grzechów, gdyż wiele umiłowała; a komu mało odpuszczono, mało miłuje.
48. A on jej rzekł: Odpuszczone są tobie grzechy.
49. I poczęli spółsiedzący mówić między sobą: Któż jest ten, który i grzechy odpuszcza?
50. I rzekł do niewiasty: Wiara twoja ciebie zbawiła. Idźże w pokoju.