Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 23:47-54 Biblia Gdańska (PBG)

47. A widząc setnik, co się działo, chwalił Boga, mówiąc: Zaprawdę człowiek to był sprawiedliwy.

48. Także i wszystek lud, który się był zszedł na to dziwowisko, widząc, co się działo, bijąc się w piersi swoje, wracał się.

49. A znajomi jego wszyscy z daleka stali, i niewiasty, które za nim były przyszły z Galilei, przypatrując się temu.

50. A oto mąż, imieniem Józef, który był senatorem, mąż dobry i sprawiedliwy,

51. Który był nie zezwolił na radę i na uczynek ich, z Arymatyi, miasta Judzkiego, który też oczekiwał królestwa Bożego;

52. Ten przyszedłszy do Piłata, prosił o ciało Jezusowe.

53. I zdjąwszy je, obwinął je prześcieradłem a położył je w grobie w opoce wykowanym, w którym jeszcze nikt nigdy nie był położony.

54. A był dzień przygotowania, i sabat nastawał.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 23