14. A gdy przyszła godzina, usiadł za stół, i dwanaście apostołów z nim.
15. I rzekł do nich: Żądając żądałem tego baranka jeść z wami, pierwej niżbym cierpiał.
16. Boć wam powiadam, że go więcej jeść nie będę, aż się wypełni w królestwie Bożem.
17. A wziąwszy kielich i podziękowawszy, rzekł: Weźmijcie to, a podzielcie między się.
18. Albowiem powiadam wam, że nie będę pił z rodzaju winnej macicy, aż przyjdzie królestwo Boże.
19. A wziąwszy chleb i podziękowawszy, łamał i dał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moję.
20. Także i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej, która się za was wylewa.
21. Ale oto ręka tego, co mię wydaje, ze mną jest za stołem.
22. Synci zaiste człowieczy idzie, tak jako jest postanowione; ale biada człowiekowi temu, który go wydaje!
23. Tedy się oni poczęli między sobą pytać o tem, kto by wżdy z nich był, co by to uczynić miał.
24. A wszczął się też spór między nimi o tem, kto by się z nich zdał być większy.
25. Ale on im rzekł: Królowie narodów panują nad nimi, a którzy nad nimi moc mają, dobrodziejami nazywani bywają.
26. Lecz wy nie tak: owszem kto największy jest między wami, niech będzie jako najmniejszy, a kto jest wodzem, będzie jako ten, co służy.
27. Bo któryż większy jest? Ten, co siedzi, czyli ten, co służy? Izali nie ten, co siedzi? Alem ja jest w pośrodku was jako ten, co służy.
28. A wy jesteście, którzyście wytrwali przy mnie w pokusach moich.
29. I jać wam sporządzam, jako mi sporządził Ojciec mój, królestwo,
30. Abyście jedli i pili za stołem moim w królestwie mojem, i siedzieli na stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich.