34. Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.
35. I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.
36. A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?
37. I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.
38. I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
39. Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
40. Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:
41. Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.
42. A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
43. I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.