Stary Testament

Nowy Testament

Księga Przysłów 7:16-27 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

16. Obiłam kobiercami swoje łoże, przystrojone rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.

17. Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.

18. Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.

19. Bo mojego męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.

20. Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.

21. Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.

22. Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.

23. Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że chodzi o jego życie.

24. Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.

25. Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.

26. Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.

27. Jej dom jest drogą do piekła, która wiedzie do komnat śmierci.

Czytaj pełny rozdział Księga Przysłów 7