10. Gdy poszły to zrobić, przybył pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na przyjęcie weselne – a drzwi zamknięto.
11. Po pewnym czasie wróciły pozostałe dziewczęta i zaczęły wołać: „Panie, otwórz nam!”.
12. Lecz on odpowiedział: „Niestety nie znam was, odejdźcie stąd!”.
13. Uważajcie więc, bo nie znacie dnia ani czasu mojego powrotu!
14. Królestwo niebieskie jest jak człowiek, który odjeżdżając w daleką podróż zwołał swoich podwładnych i powierzył im na ten czas swój majątek.
15. Jednemu przekazał pięć tysięcy, drugiemu dwa tysiące, a trzeciemu tysiąc – każdemu zgodnie z jego możliwościami. I odjechał.
16. Pierwszy zaczął obracać pięcioma tysiącami i po pewnym czasie zarobił kolejne pięć tysięcy.
17. Drugi również zainwestował pieniądze i zyskał kolejne dwa tysiące.
18. Natomiast ten, który miał zarządzać tysiącem, ukrył go w bezpiecznym miejscu.
19. Po dłuższym czasie pan powrócił i chciał się z nimi rozliczyć.
20. Wtedy ten, któremu powierzył pięć tysięcy, przyniósł dodatkowe pięć i powiedział: „Panie! Powierzyłeś mi pięć tysięcy. Oto osiągnąłem zysk w wysokości kolejnych pięciu tysięcy”.
21. „Bardzo dobrze!” – rzekł pan. „Jesteś dobrym i wiernym pracownikiem. Okazałeś wierność w małej sprawie, więc teraz powierzę ci bardziej odpowiedzialne zadanie. Ciesz się razem ze mną”.
22. Następnie przyszedł ten, który otrzymał dwa tysiące i powiedział: „Panie! Powierzyłeś mi dwa tysiące, oto podwoiłem tę sumę”.