23. Umówili się na następne spotkanie i w wyznaczonym dniu, w jeszcze większym gronie, przybyli do jego domu. A Paweł od rana aż do wieczora opowiadał im o królestwie Bożym i przedstawiał osobę Jezusa w świetle Prawa Mojżesza i ksiąg proroków.
24. Niektórzy z obecnych uwierzyli, inni nie.
25. Gdy, skłóceni, rozchodzili się do domów, Paweł dodał:– Trafnie Duch Święty powiedział waszym przodkom przez proroka Izajasza:
26. „Idź do mojego ludu i powiedz mu:Będziecie słuchać,lecz nie zrozumiecie,będziecie patrzeć,lecz nie zobaczycie.
27. Ludzie ci mają twarde serca,zapchane uszy i zmrużone oczy– nic nie widzą, nic nie słysząi niczego nie rozumieją.Dlatego nie chcą się opamiętaći zostać przeze Mnie uzdrowieni”.
28-29. Wiedzcie więc, że Bóg skieruje to zbawienie do pogan, a oni chętnie je przyjmą.
30. Przez dwa następne lata Paweł mieszkał w wynajętym domu, gdzie mógł przyjmować wszystkich, którzy pragnęli go odwiedzić.
31. W ten sposób, zupełnie swobodnie i bez przeszkód, mówił ludziom o królestwie Bożym i nauczał o Jezusie Chrystusie – naszym Panu.