15. Uszyłem wór wokół mej skóry, a mój róg wryłem w ziemię.
16. Me oblicze zaczerwienione jest od płaczu, a na moich powiekach mrok śmiertelny.
17. Chociaż nie ma krzywdy na moich rękach, a ma modlitwa jest czysta.
18. O ziemio! Nie zakrywaj mojej krwi! Niech nie znajdzie spoczynku moja skarga!
19. Już i teraz mój świadek jest w niebiosach, mój orędownik na wysokościach.
20. Naśmiewają się ze mnie moi przyjaciele, więc moje łzawe oko spogląda ku Bogu.
21. By rozstrzygnął ten spór człowieka z Bogiem i syna Adama ze swoim bliźnim.
22. Bowiem przyjdą nieliczne już lata i muszę odejść ścieżką po której już nie wrócę.