11. Synu mój! karania Pańskiego nie odrzucaj, i nie uprzykrzaj sobie ćwiczenia jego.
12. Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.
13. Błogosławiony człowiek, który znajduje mądrość, i człowiek, który dostanie roztropności.
14. Bo lepiej nią kupczyć, niżeli kupczyć srebrem: owszem pożyteczniejszy nad złoto dochód jej.
15. Droższa jest nad perły, a wszystkie najmilsze rzeczy twoje nie zrównają się z nią.
16. Przedłużenie dni w prawicy jej, a w lewicy jej bogactwa i zacność.
17. Drogi jej rozkoszne, i wszystkie ścieszki jej spokojne.
18. Drzewem żywota jest tym, którzyby się jej chwycili; a którzy się jej trzymają, są błogosławionymi.
19. Pan mądrością ugruntował ziemię, a roztropnością umocnił niebiosa.
20. Umiejętnością jego rozstąpiły się przepaści, a obłoki rosą kropią.
21. Synu mój! niech to nie odstępuje od oczów twych: strzeż prawdziwej mądrości i roztropności;
22. I będą żywotem duszy twojej, a ozdobą szyi twojej.