6. Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.
7. Dusza nasycona i plastr miodu podepcze; ale głodnej duszy i gorzkość wszelaka słodka.
8. Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.
9. Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.
10. Przyjaciela twego, i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a do domu brata twego nie wchodź w dzień utrapienia twego; bo lepszy sąsiad bliski, niż brat daleki.
11. Bądź mądrym, synu mój! a uweselaj serce moje, abym miał co odpowiedzieć temu, któryby mi urągał.
12. Ostrożny, upatrując złe, ukrywa się; ale prostak wprost idąc, w szkodę popada.
13. Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
14. Temu, który przyjacielowi swemu wielkim głosem rano wstawając błogosławi, poczytane to będzie za przeklęstwo.
15. Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni;
16. Kto ją kryje, kryje wiatr, a wonią wyda; jako olejek wonny w prawej ręce jego.
17. Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.