14. Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15. W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16. Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17. Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18. Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19. Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20. Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21. Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22. Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23. Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24. Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25. Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26. Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27. Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.