1. Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
2. Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
3. Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4. Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
5. Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
6. Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
7. Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
8. Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
9. Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
10. Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11. Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12. Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
13. W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14. Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15. Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16. Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.