14. Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.
15. A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:
16. Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.
17. A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
18. A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.
19. Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jezusową,
20. (Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)
21. I kapłana wielkiego nad domem Bożym;