60. Ale odpowiadając matka jego rzekła: Nie tak; lecz nazwany będzie Janem.
61. I rzekli do niej: Żadnego nie masz w rodzinie twojej, co by go zwano tem imieniem.
62. I skinęli na ojca jego, jako by go chciał nazwać.
63. A on kazawszy sobie podać tabliczkę, napisał mówiąc: Jan jest imię jego. I dziwowali się wszyscy.
64. A zarazem otworzyły się usta jego, i język jego, i mówił, wielbiąc Boga.
65. I przyszedł strach na wszystkie sąsiady ich, i po wszystkiej górnej krainie Judzkiej rozgłoszone są wszystkie te słowa.