7. På same måten er det med livlause ting som gjev lyd, anten det er ei fløyte eller ei harpe. Om det ikkje er skilnad på tonane deira, korleis kan ein då oppfatta kva som blir spela?
8. Og om trompeten gjev eit utydeleg signal, kven rustar seg då til krig?
9. Slik er det med dykk òg: Bruker de ikkje tunga til å tala tydelege ord, korleis kan ein då oppfatta det som blir sagt? Då talar de berre ut i lufta.
10. Same kor mange språk det finst i verda, har alle si meining.
11. Kjenner eg ikkje språket, blir eg ein framand for den som talar, og den som talar, blir ein framand for meg.
12. På same måten er det med dykk: Når de er så ivrige etter åndsgåvene, så søk å bli rike på gåver som byggjer opp forsamlinga!
13. Difor skal den som talar i tunger, be om at han må kunna tyda det.
14. For om eg bed i tunger, så bed mi ånd, men forstanden min har ikkje nytte av det.
15. Kva så? Eg vil be med ånda, men eg vil òg be med forstanden. Eg vil lovsyngja med ånda, men eg vil òg lovsyngja med forstanden.
16. For om du lovar Gud i ånda, korleis kan då ein som er til stades og ikkje skjønar dette, seia «amen» til di takkebøn? Han veit ikkje kva du seier.
17. Du held nok ei god takkebøn, men ingen annan blir oppbygd av det.
18. Eg takkar Gud for at eg talar meir i tunger enn nokon av dykk.
19. Men når forsamlinga er samla, vil eg heller tala fem ord med forstanden så eg kan læra andre noko, enn tusenvis av ord i tunger.
20. Mine sysken, ver ikkje born når det gjeld forstand! I vondskap skal de vera born, men i forstand skal de vera fullvaksne.
21. Det står skrive i lova: Gjennom folk med andre tungemål og med andre språk på leppene skal eg tala til dette folket, men endå vil dei ikkje høyra på meg,seier Herren.