1. Eit mildt svar ¬døyver sinne,sårande ord vekkjer vreide.
2. Vismenns tunge ¬gjev god kunnskap,men dårskap strøymer ¬frå dårars munn.
3. Herrens augo er alle stader,dei vaker over vonde ¬og gode.
4. Ei varsam tunge ¬er eit livsens tre,men lygn på tunga ¬gjev hjartesår.
5. Dåren vanvørder ¬formaning frå far sin,klok er den ¬som aktar på refsing.
6. I rettferdig manns hus ¬er det stor rikdom;det den gudlause vinn, ¬går tapt.
7. Vismenns lipper ¬strøyer ut kunnskap,men dårens hjarta er ikkje rett.
8. Offer frå dei gudlause ¬er ein styggedom for Herren,men bøn frå dei ærlege ¬tek han vel imot.
9. Det den gudlause gjer, ¬er ein styggedom for Herren,men han elskar dei ¬som jagar etter rettferd.
10. Hard tukt får den ¬som vik av frå stigen,den som hatar refsing, må døy.
11. Dødsrike og avgrunn ¬ligg opne for Herren,kor mykje meir ¬då menneskehjarta.
12. Spottaren mislikar refsing,til dei vise går han ikkje.
13. Glede i hjarta gjer andletet ljost,men hjartesorg gjer motlaus.
14. Vitug mann søkjer kunnskap,men dårar fer berre ¬med dårskap.
15. For ein arming ¬er dagane vonde,men gladlyndt mann ¬har alltid gjestebod.
16. Betre er lite med otte ¬for Herrenenn stor rikdom med uro attåt.
17. Betre er ein grønsakrett ¬med kjærleikenn oksesteik med hat attåt.
18. Bråsint mann ¬valdar strid og trette,den langmodige ¬får striden til å stilna.
19. For den late er vegen ¬som eit klungergjerde,men jamn er stigen ¬for dei ærlege.
20. Ein klok son ¬er til glede for far sin,ein dum mann ¬vanvørder mor si.
21. Den tankelause ¬har glede av dårskap,den vituge går beint fram.
22. Utan rådlegging ¬mislukkast planane,men når mange gjev råd, ¬har dei framgang.
23. Mannen gled seg ¬når munnen kan svara.Kor godt med eit ord i rette tid!
24. For den kloke ¬fører livsvegen oppover,og då slepp han unna ¬dødsriket der nede.
25. Herren riv huset ned ¬for dei hovmodige,enkjer lèt han få ha si jord.
26. Vonde tankar ¬er ein styggedom for Herren,men milde ord er reine.
27. Den som jagar etter vinning, ¬set huset over styr,men den som hatar muter, ¬får leva.
28. Den rettferdige tenkjer seg om ¬før han talar,men vondskapen strøymer ¬frå munnen på gudlause.
29. Herren er langt borte ¬frå dei vonde,men han høyrer bøna ¬åt dei rettferdige.
30. Lysande augo gjer hugen glad,god bodskap gjev merg i bein.
31. Når ein høyrer på refsing ¬som tener livet,held ein gjerne lag med dei vise.
32. Den som avviser tukt, ¬vanvørder seg sjølv,den som høyrer på refsing, ¬får godt skjøn.
33. Age for Herren ¬manar til visdom,føre ære går audmykt.