1. Dette er det ordet som kom til Jeremia frå Herren etter at Nebusaradan, hovdingen over livvakta, hadde sleppt han fri i Rama. Han hadde henta han medan han var bunden med lekkjer mellom alle fangane frå Jerusalem og Juda som skulle førast bort til Babylonia.
2. Då livvakthovdingen henta Jeremia, sa han til han: «Herren din Gud har varsla den ulukka som kom over denne staden.
3. Og Herren gjorde som han hadde sagt. Han sende ulukka, fordi de synda mot Herren og ikkje ville høyra på han. Difor har dette hendt dykk.
4. I dag løyser eg lekkjene som hendene dine er bundne med. Vil du, kan du vera med meg til Babylon, og der skal eg ha tilsyn med deg. Men er du ikkje huga på å vera med, kan du la vera. Sjå, heile landet ligg ope for deg, og du kan gå der du synest det er best.»
5. Då Jeremia ikkje svara, heldt Nebusaradan fram: «Så vend tilbake til Gedalja, son til Ahikam Sjafansson, som babylonarkongen har sett til styresmann over byane i Juda. Du kan bu hjå han mellom folket der eller gå der du helst vil.» Så gav livvakthovdingen han niste og gåver og lét han gå.
6. Jeremia fór til Gedalja, son til Ahikam, i Mispa og vart buande hjå han, mellom dei som var att i landet.
7. Alle hærførarane som var spreidde kringom i landet, og mennene deira fekk høyra at babylonarkongen hadde sett Gedalja, son til Ahikam, til å styra i landet; han hadde sett han over menn, kvinner og born og over den delen av småkårsfolket i landet som ikkje var bortført til Babylonia.
8. Hærførarane kom då med mennene sine til Gedalja i Mispa: Ismael, son til Netanja, Johanan og Jonatan, sønene til Kareah, Seraja, son til Tanhumet, sønene til Efai frå Netofa og Jesanja, son til ma’akatitten.
9. Gedalja, son til Ahikam Sjafansson, gjorde eid til dei og mennene deira og sa: «Ver ikkje redde for å tena kaldearane! Ver i landet og ten babylonarkongen, så skal det gå dykk vel.
10. Eg vert buande i Mispa, så eg kan stå til ansvar for kaldearane når dei kjem til oss. Men de skal hausta vindruer, frukt og oliven og samla det i kjerald, og de kan bu i dei byane de har teke.»
11. Alle judearane som var i Moab, Ammon og Edom, og dei som var i alle andre land, fekk òg høyra at babylonarkongen hadde late ein rest vera att i Juda, og at han hadde sett Gedalja, son til Ahikam Sjafansson, til styresmann over dei.
12. Alle desse judearane tok då ut frå dei stadene dei var drivne bort til, og fór heim att til Juda. Dei kom til Gedalja i Mispa, og dei hausta inn vindruer og frukt i store mengder.
13. Johanan, son til Kareah, og alle hærførarane kringom i landet, kom til Gedalja i Mispa
14. og sa til han: «Veit du at ammonittkongen Ba’alis har sendt Ismael, son til Netanja, for å drepa deg?» Men Gedalja, son til Ahikam, trudde dei ikkje.
15. Då sa Johanan, son til Kareah, i løynd til Gedalja i Mispa: «Lat meg gå og drepa Ismael, son til Netanja, utan at nokon får vita det. Kvifor skal han ta livet av deg, så alle judearane som har samla seg om deg, vert spreidde, og det som er att av Juda, går til grunne?»
16. Men Gedalja, son til Ahikam, sa til Johanan, son til Kareah: «Gjer ikkje det, for det er lygn, det du seier om Ismael.»