2. Då prisa eg dei døde sæle,dei som var borte ¬for lenge sidan.Dei er betre farne ¬enn dei levande,enn dei som enno er i live.
3. Men sælare enn beggeer dei som aldri har levt ¬og sett dei vonde verksom vert gjorde under sola.
4. Eg såg at alt strev ¬og all dugleikkjem av at den eine ¬misunner den andre.Det òg er fåfengd ¬og jag etter vind.
5. Dåren legg hendene i fangetog tærer på sitt eige hold.
6. Det er betre å ha litt i nevenog få leva i roenn å ha begge hendene fulleog streva og jaga etter vind.
7. Og endå meir fåfengdvart eg var under sola.
8. Ein mann ¬står stundom heilt åleine,utan son eller bror,og likevel er det ingen endepå alt hans strev;han ser seg ikkje mett ¬på rikdom.«Kven er det eg strevar forså eg nektar meg sjølv ¬alt godt?»Det òg er fåfengd ¬og vondt slit.
9. Det er betre å vera to ¬enn ein,dei får god løn for sitt strev.
10. For om dei dett, kan den einereisa opp den andre.Men stakkars den som er ¬åleine!Når han dett, har han ingentil å reisa seg opp.
11. Når to ligg saman, ¬vert dei varme,men korleis kan den einslege ¬verta varm?
12. Om nokon vinn over ¬den som er åleine,vil to kunna stå seg mot han.Ein tretvinna tråd ¬slitnar ikkje så snart.