9. Rook steeg op uit zijn neus,verterend vuur kwam voort uit zijn mond,kolen raakten erdoor in brand.
10. Hij neigde de hemel en daalde neder,donkerheid was onder zijn voeten,
11. Hij reed op een cherub en vloogen zweefde op de vleugels van de wind.
12. Hij stelde het duister tot zijn omhulsel,tot zijn beschutting rondom Zich:duistere wateren, wolkengevaarten.
13. Van de glans vóór Hem verdwenen zijn wolken,hagel en vurige kolen.
14. De Here deed de donder in de hemel weerklinken,de Allerhoogste verhief zijn stem – [hagel en vurige kolen].
15. Hij schoot zijn pijlen en verstrooide hen,hij slingerde bliksemen en bracht hen in verwarring.
16. Toen werden de beddingen der wateren zichtbaaren de grondvesten der wereld kwamen blootvanwege uw dreigen, o Here,vanwege het blazen van de adem van uw neus.
17. Hij reikte van omhoog, greep mij,trok mij op uit grote wateren.