5. hongerig waren zij, ja dorstig,hun ziel versmachtte in hen.
6. Toen riepen zij tot de Here in hun benauwdheid,en Hij redde hen uit hun angsten;
7. Hij deed hen treden op een effen wegom te gaan naar een stad ter woning.
8. Dat zij de Here loven om zijn goedertierenheiden om zijn wonderen aan de mensenkinderen,
9. omdat Hij de dorstende ziel heeft gelaafden de hongerende ziel met het goede vervuld.
10. Er waren er, die in donkerheid en diepe duisternis zaten,gebonden in ellende en ijzer.
11. Omdat zij de woorden Gods hadden weerstreefden de raad des Allerhoogsten versmaad,
12. had Hij hun hart door moeite vernederd;zij struikelden, en er was geen helper.