7. Het gras verdort, de bloem valt af, als de adem des Heren daarover waait. Voorwaar, het volk is gras.
8. Het gras verdort, de bloem valt af, maar het woord van onze God houdt eeuwig stand.
9. Klim op een hoge berg, vreugdebode Sion; verhef uw stem met kracht, vreugdebode Jeruzalem; verhef ze, vrees niet; zeg tot de steden van Juda: Zie, hier is uw God!
10. Zie, de Here Here zal komen met kracht en zijn arm zal heerschappij oefenen; zie, zijn loon is bij Hem en zijn vergelding gaat voor Hem uit.
11. Hij zal als een herder zijn kudde weiden, in zijn arm de lammeren vergaderen en ze in zijn schoot dragen; de zogenden zal Hij zachtkens leiden.
12. Wie mat de wateren met zijn holle hand, bepaalde de omvang der hemelen met een span, vatte met een maat het stof der aarde, woog de bergen met een waag en de heuvelen met een weegschaal?
13. Wie bestuurde de Geest des Heren en onderrichtte Hem als zijn raadsman?
14. Wie raadpleegde Hij, dat deze Hem inzicht zou geven, het rechte pad zou leren, kennis bijbrengen en de weg des verstands doen kennen?
15. Zie, volken zijn geacht als een druppel aan een emmer en als een stofje aan een weegschaal; zie, eilanden zijn als fijn stof, dat uitgestrooid wordt;
16. de Libanon is niet toereikend als brandhout, en zijn wild gedierte niet ten brandoffer.
17. Alle volken zijn als niets voor Hem, zij worden door Hem beschouwd als nietig en ijdel.
18. Met wie dan wilt gij God vergelijken en welke vergelijking op Hem toepassen?
19. Een vakman giet het beeld en een goudsmid overdekt het met goud en smeedt er zilveren ketenen voor.
20. Wie te arm is voor een wijgeschenk, kiest een stuk hout dat niet verrot; hij zoekt zich een kundige vakman om een beeld op te richten, dat niet wankelt.