11. De koning kwam binnen om de gasten te begroeten. Ineens zag hij iemand die geen feestkleding droeg.
12. “Beste vriend,” zei hij, “Hoe is het mogelijk dat u hier zonder feestkleding zit?” Maar de man had geen antwoord.
13. De koning zei tegen zijn dienaren: “Bind hem vast en gooi hem buiten in de diepste duisternis. Daar zal hij vergaan van wroeging en verdriet.”
14. Velen zijn geroepen, maar weinigen zijn uitgekozen.’
15. De Farizeeën gingen weg om te overleggen hoe zij Jezus op een woord zouden kunnen vangen.
16. Zij kwamen tot een besluit en stuurden een paar van hun leerlingen met enkele aanhangers van Herodes naar Hem toe met een vraag. ‘Meester, wij weten dat U eerlijk bent. U vertelt de waarheid over de weg naar God. Het maakt u niet uit wie U voor U hebt.
17. Nu hebben wij een vraag: is het toegestaan de keizer belasting te betalen of niet?’
18. Maar Jezus had hen wel door. ‘Stelletje huichelaars!’ zei Hij. ‘Waarom proberen jullie altijd Mij erin te laten lopen?
19. Geef Mij eens een geldstuk.’ Zij gaven Hem er één.
20. Hij vroeg hun: ‘Wiens portret en opschrift staan erop?’
21. ‘Van de keizer,’ antwoordden zij. ‘Wel,’ zei Hij, ‘geef dan aan de keizer wat van de keizer is en aan God wat van God is.’
22. Daar hadden zij niet van terug. Ze lieten hem met rust en gingen weg.
23. Nog diezelfde dag kwamen er enkele Sadduceeën naar Hem toe. De Sadduceeën beweerden dat de doden niet meer levend worden.
24. Zij zeiden: ‘Meester, in een van de boeken van Mozes staat dat als een man sterft zonder kinderen na te laten, zijn broer met de weduwe moet trouwen. Die kan er dan voor zorgen dat zijn overleden broer toch nageslacht krijgt.
25. Nu waren er bij ons eens zeven broers. De oudste broer trouwde en stierf. Omdat er geen kinderen waren, trouwde de tweede broer met de weduwe. Maar die stierf ook zonder kinderen.
26. Dus trouwde de volgende broer met de weduwe. En zo ging het verder, tot de vrouw ten slotte met ieder van de zeven broers getrouwd was geweest.
27. Ten slotte stierf zij ook.