52. Er waren allemaal mensen aan het huilen en jammeren om de dood van het kind. ‘Maak toch niet zoveel lawaai!’ zei Jezus. ‘Houd op met huilen. Zij is niet dood, ze slaapt alleen maar.’
53. De mensen lachten Hem in zijn gezicht uit, want zij wisten zeker dat het meisje dood was.
54. Jezus ging naar haar toe, nam haar bij de hand en riep: ‘Sta op, meisje!’
55. Op dat moment keerde het leven in haar terug en stond zij op. ‘Geef haar wat te eten,’ zei Hij.
56. De ouders wisten niet wat zij zagen. Jezus wilde niet dat zij iemand zouden vertellen wat er gebeurd was.