33. Tegen de morgen spoorde Paulus allen aan iets te eten. ‘U wacht nu al veertien dagen op beter weer. Ondertussen hebt u niets gegeten.
34. Toe, eet wat! Uw leven hangt ervan af. Er zal geen haar op uw hoofd gekrenkt worden.’
35. Daarna nam Paulus een brood en dankte God ervoor in het bijzijn van alle anderen.
36. Hij brak er een stuk af en begon te eten. De stemming aan boord werd ineens een stuk beter en iedereen begon te eten.
37. We waren in totaal met tweehonderdzesenzeventig mensen.
38. Nadat wij hadden gegeten, maakte de bemanning het schip lichter door de lading graan overboord te zetten.