28. နွားသည် လူယောက်ျားမိန်းမကိုခွေ့၍ လူသေလျှင်၊ စင်စစ်ထိုနွားကို ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်၍သတ်ရမည်။ အသားကိုလည်း မစားရ။ နွားရှင်ကိုကား၊ အပြစ်လွှတ်ရမည်။
29. ၎င်းနည်းနွားသည် အထက်ကခွေ့ဘူး၍၊ ခွေ့ကြောင်းကို နွားရှင်ကြားသိလျက် မချည်မနှောင်အလွတ်ထား၍၊ နွားသည် ယောက်ျားမိန်းမကိုသတ်မိလျှင်၊ ထိုနွားကို ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်သတ်ရမည်။ နွားရှင်ကိုလည်း အသေသတ်ရမည်။
30. သို့မဟုတ် ငွေလျော်စေဟုစီရင်လျှင်၊ စီရင်သည်အတိုင်း မိမိအသက်ရွေးရန် အဘိုးကိုလျော်ရမည်။
31. သူတပါး၏သားသမီးကိုခွေ့လျှင်၊ စီရင်သည်အတိုင်းခံရမည်။
32. ကျွန်ယောက်ျားကျွန်မိန်းမကို ခွေ့လျှင်မူကား၊ နွားရှင်သည် ကျွန်ရှင်အား ငွေအကျပ်သုံးဆယ်ကိုလျော်ရမည်။ နွားကိုလည်း ကျောက်ခဲနှင့်ပစ်သတ်ရမည်။
33. လူသည် တွင်းကိုဖွင့်၍ထားသည်ဖြစ်စေ၊ တွင်းကိုတူး၍ မပိတ်ဘဲ ထားသည်ဖြစ်စေ၊ သူတပါး၏မြင်း၊ နွားသည် ထိုတွင်း၌ကျလျှင်၊
34. တွင်းရှင်သည် မြင်း၊ နွားအဘိုးကိုလျော်၍ အသေကောင်ကိုယူရမည်။
35. အကြင်သူ၏နွားသည်၊ သူတပါး၏နွားကို အသေခွေ့လျှင်၊နွားရှင်နှစ်ဦးတို့သည်၊ အသက်ရှင်သော နွားကိုရောင်း၍ အဘိုးကိုဝေယူရမည်။ သေသောနွားကိုလည်း ဝေယူရမည်။
36. ၎င်းနည်းနွားသည် အထက်ကခွေ့ဘူးကြောင်းကို၊ နွားရှင်သိလျက်နှင့် မချည်မနှောင် အလွတ်ထားလျှင်၊ နွားသေကောင်ကို ကိုယ်တိုင်ယူရမည်။ ထိုနွားတကောင်အတွက် တကောင်ကိုအမှန်လျော်ရမည်။