14. ကာဒေရှဗာနာအရပ်သို့ အရင်ရောက်သောကာလမှစ၍ ဇေရက်ချောင်းကို ကူးသောကာလတိုင်အောင် နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်ရှစ်နှစ်လွန်သတည်း။ ထာဝရဘုရား ကျိန်ဆိုတော်မူသည်အတိုင်း။ အရင်စစ်သူရဲမျိုးအပေါင်းတို့သည် လူအလုံးအရင်းထဲက သေကြေကွယ်ပျောက်ရကြ၏။
15. ထိုသူတို့မကွယ်မပျောက်မှီတိုင်အောင်၊ ထာဝရဘုရားသည် သူတို့ကို အလုံးအရင်းထဲကပယ်ရှားခြင်းငှါ လက်တော်ကိုဆန့်တော်မူ၏။
16. စစ်သူရဲအပေါင်းတို့သည် လူစုထဲက သေကြေကွယ်ပျောက်ပြီးမှ၊
17. ထာဝရဘုရားက၊ သင်သည်မောဘပြည်၊ အာရနယ်အလယ်၌ ယနေ့ ရှောက်သွားရမည်။
18. အမ္မုန်အမျိုးသားတို့အနီးသို့ရောက်သောအခါ သူတို့ကိုမနှောင့်ရှက်နှင့်၊ အလျှင်းမပြုနှင့်။
19. အမ္မုန်အမျိုးသားနေသောပြည်ကို သင့်အားငါအပိုင်မပေး၊ ထိုပြည်ကို လောတအမျိုးသားတို့အားငါအပိုင်ပေးပြီဟု ငါ့အားမိန့်တော်မူ၏။
20. ထိုပြည်ကိုလည်း၊ အလွန်ကြီးမားသော သူတို့၏နေရာဖြစ်သည်ဟု လူများထင်မှတ်ကြ၏။ ရှေးကာလ၌ ထိုသို့သောလူတို့သည်နေကြ၏။ သူတို့ကို အမ္မုန်ပြည်သားတို့သည် ဇံဇုမ္မိမ်ဟူ၍ခေါ်ကြ၏။
21. ထိုလူမျိုးသည်အာနကအမျိုးသားကဲ့သို့ ကြီးမြင့်များပြားသောလူဖြစ်ကြ၏။
22. သို့သော်လည်း စိရပြည်၌နေသောဧသောအမျိုးသားရှေ့မှာ ဟောရိလူတို့ကို ထာဝရဘုရားဖျက်ဆီးတော်မူသဖြင့်၊ သူတို့နေရာ၌ ဧသောအမျိုးသားတို့သည် ယနေ့တိုင်အောင်နေကြသကဲ့သို့၊ အမ္မုန်အမျိုးသားတို့သည်နေကြ၏။
23. ထိုအတူ၊ ဟာဇရိမ်မြို့မှစ၍ အဇ္ဇာမြို့တိုင်အောင်နေဘူးသော အာဝိမ်လူတို့ကို၊ ကတ္တောရမြို့မှထွက်သော ကတ္တောရိမ်လူတို့သည်ဖျက်ဆီး၍ သူတို့နေရာ၌နေကြ၏။