11. သင်တို့အဘများ၏ ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားသည် သင်တို့ကို အဆအထောင်အားဖြင့် များပြားစေတော်မူပါစေသော။ ဂတိတော်ရှိသည်အတိုင်း ကောင်းကြီးပေးတော်မူပါစေသော။
12. သင်တို့ပင်ပန်းခြင်း၊ အမှုဆောင်ရွက်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်းဝန်ကို ငါတယောက်တည်း အဘယ်သို့ထမ်းနိုင်မည်နည်း။
13. ဥာဏ်ပညာနှင့်ပြည့်စုံ၍ အသရေရှိသောသူတို့ကို သင်တို့အမျိုးများထဲက ရွေးပေးကြလော့။ သူတို့ကို မင်းအရာ၌ငါခန့်ထားမည်ဟု ပြောဆိုလျှင်၊
14. သင်တို့က ကိုယ်တော်ပြောသည်အတိုင်းပြုကောင်းပါသည်ဟု ပြန်ဆိုကြ၏။
15. ထိုကြောင့် သင်တို့အမျိုးများ၌ အသရေရှိသောလူကြီး၊ ပညာရှိတို့ကို ငါရွေးချယ်ပြီးလျှင်၊ သင်တို့တွင် မင်းလုပ်ရသောသူတည်းဟူသော လူတထောင်အုပ်၊ တရာအုပ်၊ ငါးဆယ်အုပ်၊ တဆယ်အုပ်၊ အကြပ်အဆော်အရာ၌ခန့်ထား၏။
16. တရားသူကြီးတို့အားလည်း၊ သင်တို့ ညီအစ်ကို၏အမှုတို့ကိုနားထောင်၍ အမျိုးသားချင်းတရားတွေ့သည်ဖြစ်စေ၊ တပါးအမျိုးသားနှင့် တွေ့သည်ဖြစ်စေ၊ တရားသဖြင့်စီရင်ကြလော့။
17. တရားအမှုကိုစီရင်သောအခါ အဘယ်သူ၏မျက်နှာကိုမထောက်ရ။ လူငယ်စကားကို လူကြီးစကားကဲ့သို့မှတ်ရမည်။ အဘယ်လူကိုမျှမကြောက်ရ။ အကြောင်းမူကား၊ တရားအမှုကို ဘုရားသခင်ပိုင်တော်မူသောကြောင့်တည်း။ ကိုယ်တိုင်မစီရင်တတ်သောအမှုကို ငါ့ထံမှာအယူခံရမည်။ ငါလည်း နားထောင်မည်ဟု မှာခဲ့၏။
18. သင်တို့ပြုရသမျှသောအမှုတို့ကိုလည်း ထိုအခါငါမှာထားခဲ့၏။
19. ငါတို့သည် ဟောရပ်အရပ်မှထွက်သောနောက်၊ အာမောရိတောင်သို့ သွားသောလမ်းနားမှာ ကြောက်မက်ဘွယ်ဖြစ်၍ သင်တို့တွေ့မြင်သော တောကြီးအလယ်၌၊ ငါတို့ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရား မှာထားတော်မူသည်အတိုင်း ရှောက်သွား၍၊ ကာဒေရှဗာနာအရပ်သို့ရောက်ကြ၏။