22. Есүс хурсан олныг явуулах зуураа даруй шавь нараа завинд нь албадан суулгаж, Өөрийнхөө түрүүнд тэднийг нөгөө эрэг уруу явуулав.
23. Хурсан олныг явуулсны дараа Тэр ганцаараа залбирахаар ууланд гарчээ. Орой болоход Тэр тэнд ганцаараа байв.
24. Харин завь хэдийн эргээс олон бээр холдсон байв. Салхи өөдөөс нь салхилж байсан тул давалгаанд түрэгдэн байлаа.
25. Шөнийн дөрөвдүгээр манааны үед Тэр нууран дээгүүр алхан тэднийг зүглэн ирж явав.
26. Нууран дээгүүр алхаж яваа Түүнийг хараад шавь нар нь сандарч,—Энэ чинь хий үзэгдэл байна гээд айснаасаа болж хашхиралдав.
27. Харин тэр даруй Есүс тэдэнд—Зоригтой бай. Би байна. Бүү ай гэжээ.
28. Петр Түүнд—Эзэн, хэрэв Та мөн юм бол, усан дээгүүр алхаж Өөр уруу тань ирэхийг надад тушаагаач гэхэд
29. Тэр—Ир гэлээ. Петр завинаасаа гарч, усан дээгүүр алхлан Есүс уруу явав.
30. Харин Петр салхи хараад, айн, живж эхлэв. Тэгээд—Эзэн, намайг авраач гэж орилоход нь,
31. Есүс тэр даруй гараа сунган, түүнийг зууран,—Бага итгэлт минь, чи юунд эргэлзэв? гэжээ.
32. Тэр хоёрыг завин дээр гарахад, салхи зогсжээ.
33. Завин дээр байсан хүмүүс Түүнд мөргөж—Та бол үнэхээр Бурханы Хүү мөн гэцгээв.