12. Тэр өдөр түмэн цэргийн БУРХАН Эзэн та нарыг таар нөмрөн, үсээ хусан,гашуудан уйлаач хэмээн дуудсан боловч,
13. та нар харин зугаа цэнгэл, баяр хөөр болж,үхэр нядалж, хонь алж, мах идэж, дарс ууж байна.“Маргааш бид үхэж магадгүй.Тиймээс идэцгээе, ууцгаая!” гэцгээж байна.
14. Гэвч түмэн цэргийн ЭЗЭН Өөрийгөө надад илчлээд“Та нарыг үхтэл энэ нүгэл үнэхээр цагаатгагдахгүй” гэж түмэн цэргийн БУРХАН Эзэн айлдав.
15. Түмэн цэргийн БУРХАН Эзэн айлдаж байна.“Ирэгтүн. Ордны даамал болох, энэхүү нярав Шебна уруу очигтун.
16. «Чи энд юу хийж байгаа юм бэ? Энд өөртөө булш цавчиж,өндөрлөг дээр өөртөө бунхан цавчиж,хадан дотор өөртөө зориулан амрах газар сийлэх эрх чамд хэн өгсөн бэ?