Нов Завет

Римјаните 1:9-22 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

9. Бог, Кому Му служам со својот дух, преку Евангелието на Неговиот Син, сведок ми е дека постојано си спомнувам за вас

10. секогаш кога во молитвите свои се молам, та со Божја волја некако да ми се даде да дојдам кај вас.

11. Зашто копнеам да ве видам, па да ви предадам некој духовен дар за да станете поцврсти,

12. односно, взаемно да си помогнеме преку заедничката вера – вашата и мојата.

13. Би сакал да знаете, браќа, дека многупати бев на мисла да дојдам кај вас, да имам некаков плод и меѓу вас, како и меѓу другите народи, но сѐ до­се­га бев попречуван.

14. Должник сум кон Елините и варварите, кон мудрите и кон неразумните.

15. Затоа, што се однесува до мене, подготвен сум и вам во Рим да ви го проповедам Евангелието.

16. Зашто јас не се срамам од Еван­ге­лието на Христос, бидејќи тоа е сила Божја која го спасува секого што верува, прво Јудеец, а потоа и Елин.

17. Бидејќи во него се открива правдата Божја, од верата и во верата, како што е напишано: „Праведникот преку верата ќе живее.“

18. Зашто гневот Божји се открива од небото против секоја безбожност и неправда на луѓето кои вистината ја спречуваат со неправда.

19. Па така, она, кое може да се знае за Бога, ним им е откриено, бидејќи Бог тоа им го открил.

20. И навистина, она што е во Него невидливо, односно вечната Негова си­ла и Божественост, согледливи се уште од создавањето на светот, гледано спо­ред Неговите дела, па така тие немаат изговор.

21. Зашто, кога Го познаа Бога, тие не Го прославија како Бог, ниту пак, Му благодарија, туку се заблудија во своите помисли, и нивното неразумно срце им се помрачи;

22. тврдејќи дека се мудри, тие обезумија,

Прочитајте целосна глава Римјаните 1