1. Кога го виде народот, Тој се искачи на гората. И штом седна, учениците Негови се приближија до Него.
2. И откако ја отвори устата Своја, ги поучуваше и говореше:
3. „Блажени се бедните по дух, зашто нивно е царството небесно!
4. Блажени се оние што плачат, зашто тие ќе се утешат!
5. Блажени се кротките, зашто тие ќе ја наследат земјата!
6. Блажени се гладните и жедните за правда, зашто тие ќе се наситат!
7. Блажени се милостивите, зашто тие ќе бидат помилувани!
8. Блажени се чистите по срце, зашто тие ќе Го видат Бога!
9. Блажени се миротворците, зашто тие ќе се наречат синови Божји!
10. Блажени се гонетите заради правда, бидејќи нивно е царството небесно!
11. Блажени сте вие, кога ќе ве срамат и прогонуваат и кога лажно ќе говорат против вас секакви лоши зборови – заради Мене!
12. Радувајте се и веселете се, зашто голема е вашата награда на небесата! Така ги гонеа и пророците што беа пред вас.“
13. „Вие сте солта на земјата. Но, ако солта го изгуби вкусот, со што ќе се соли? Таа веќе не е за ништо, освен да се фрли надвор и изгази од луѓето.
14. Вие сте светлината на светот. Не може да се сокрие град, што се наоѓа на врв планина.
15. Ниту, пак, светило се пали и става под поклопец, туку на свеќник, и им свети на сите в куќи.
16. Така треба да свети пред луѓето и вашата светлина, за да ги видат вашите добри дела и да Го прослават вашиот Отец, Кој е на небесата!“
17. „Немојте да мислите дека сум дошол да го поништам Законот или Пророците; не сум дошол да ги поништам, туку да ги исполнам.
18. Зашто, вистина, ви велам: дури постојат небото и земјата, ниту една буквичка или црта од Законот нема да се измени, додека не се исполни сѐ!
19. И така, оној што ќе наруши една од тие најмали заповеди и така ги научи луѓето, ќе се нарече најмал во царството небесно, а оној што ќе ги исполни и поучи, тој ќе се нарече голем во царството небесно.
20. Зашто ви велам, ако вашата праведност не ја надмине праведноста на книжниците и фарисеите, вие нема да влезете во царството небесно!“
21. „Сте слушале дека им било речено на старите: ‚Не убивај! А кој убие, виновен е пред судот.‘
22. Јас, пак, ви велам дека секој, што се гневи на брата си без причина, виновен е пред судот; а оној што ќе го нарече брата си ‚празноглав‘, виновен е пред Синедрионот; оној, пак, што ќе рече ‚будала‘, виновен е за во пеколот.
23. И така, ако принесуваш дар на жртвеникот и таму се сетиш дека брат ти има нешто против тебе,
24. тогаш остави го дарот таму, пред жртвеникот, па оди и најнапред помири се со брата си, а потоа дојди и принеси го дарот свој.
25. Измири се со противникот твој навреме, уште додека си на пат со него, за да не те предаде противникот на судијата, а судијата – на слугата и да бидеш фрлен в затвор;
26. вистина ти велам: нема да излезеш оттаму, сѐ додека не ја дадеш и последната пара.“
27. „Сте слушале дека на старите им било речено: ‚Не прељубодејствувај!‘
28. Јас, пак, ви велам дека секој што ќе погледне на жена со желба кон неа, тој веќе извршил прељуба со неа во срцето свое.
29. Ако те соблазнува десното око, извади го и фрли го од себе; зашто подобро ти е да погине еден дел од твоето тело, отколку целото да биде фрлено во пеколот.
30. И десната рака, ако те соблазнува, исечи ја и фрли ја од себе; зашто подобро ти е да изгубиш еден дел, отколку целото твое тело да биде фрлено во пеколот.“
31. „Речено било исто така: ‚Ако некој ја остави својата жена, нека ѝ даде разводно писмо.‘
32. А Јас пак ви велам: секој што ќе ја остави својата жена, освен за прељуба, тој ја тера да прељубодејствува; и кој ќе се ожени со така напуштена, тој прељубодејствува.“
33. „Сте го слушале уште и тоа дека им било речено на старите – ‚Не колни се лажно, а заклетвите пред Господ исполнувај ги.‘
34. Јас, пак, ви велам: не колнете се воопшто – ниту во небото, зашто тоа е престол Божји;
35. ниту во земјата, зашто таа е подножје на нозете Негови; ниту во Ерусалим, зашто е град на великиот Цар.
36. Не колни се ниту во главата своја, зашто не можеш ниту едно влакно да направиш бело или црно.
37. Но зборот ваш да биде: ‚да‘, ‚да‘, или ‚не‘, ‚не‘, а сѐ што е повеќе од тоа, од лукавиот е.“
38. „Сте слушале дека е речено: ‚Око за око, заб за заб.‘
39. Јас, пак, ви велам: не противете се на злото. Ако некој те удри по десниот образ, заврти му го и другиот.
40. А на оној што сака да се суди со тебе и да ти ја земе кошулата, дај му ја и наметката.
41. И ако некој те присили да одиш со него една милја, ти оди две.
42. На оној што бара од тебе, дај му, и не одбивај го оној што ти сака нешто на заем.“
43. „Сте слушале дека е кажано: ‚Љуби го својот ближен и мрази го својот непријател.‘
44. А јас, пак, ви велам: љубете ги непријателите свои, благословувајте ги оние што ве колнат, правете им добро на оние што ве мразат и молете се за оние што ве навредуваат и гонат,
45. за да бидете синови на вашиот Отец, Кој е на небесата; зашто Тој со Своето сонце ги грее и лошите и добрите, и им праќа дожд и на праведните и на неправедните.
46. Зашто, ако ги љубите оние што вас ве љубат, каква ќе ви биде наградата? Зар не го прават тоа и цариниците?
47. И, ако ги поздравувате само браќата свои, што особено правите? Не постапуваат ли така и незнабошците?
48. Но, вие бидете совршени како што е совршен вашиот Отец небесен.“