19. Учениците постапија како што им заповеда Исус и ја приготвија Пасхата.
20. Кога се стемни, Тој седна на трпезата со дванаесетте.
21. И кога јадеа, им рече: „Вистина ви велам: еден од вас ќе Ме предаде.“
22. Тие многу се нажалија и секој од нив почна да Го прашува: „Да не сум јас, Господи?“
23. А Тој им одговори и рече: „Оној што макна со Мене од чинијата, тој ќе Ме предаде.
24. Синот, пак, Човечки, си оди, како што е напишано за Него; но тешко му на оној човек преку кого Синот Човечки ќе биде предаден; подобро ќе беше за тој човек да не се беше родил.“
25. А Јуда, што Го предаде, одговори и рече: „Да не сум јас, Рави?“ Му одговори: „Ти рече.“
26. И кога јадеа, Исус зеде леб, го благослови, го прекрши, и откако им го даде на учениците, рече: „Земете, јадете, ова е Моето тело.“
27. И кога ја зеде чашата, заблагодари, им даде и рече: „Пијте од неа сите;
28. зашто ова е Мојата крв на Новиот завет, која се пролева за мнозина, за простување на гревовите.
29. И вам ви велам, зашто отсега нема да пијам од овој лозов плод сѐ до оној ден, кога ќе пијам нов со вас, во царството на Мојот Отец.“
30. И откако испеаја благодарствена песна, се искачија на Маслиновата Гора.