26. А ако речеме: – од луѓето, се плашиме од народот; зашто сите го сметаа Јован за пророк.“
27. И, одговарајќи Му на Исус, рекоа: „Не знаеме.“ А Тој им рече: „Ниту Јас не ви кажувам со каква власт го правам ова.“
28. „Што мислите за ова? Еден човек имаше два сина; па отиде кај првиот и му рече: ‚Сине, оди денес да работиш во моето лозје!‘
29. Тој одговори и рече: ‚Не сакам!‘ но потоа се покаја и отиде.
30. Отиде и кај вториот, и му го рече истото. Тој одговори и рече: ‚Ќе отидам, господаре.‘ Но не отиде.
31. Кој од двајцата ја исполни татковата волја?“ Му рекоа: „Првиот.“ Тогаш Исус им рече: „Вистина ви велам дека цариниците и блудниците пред вас ќе влезат во царството Божјо:
32. зашто дојде кај вас Јован по патот на праведноста и вие не му поверувавте, а цариниците и блудниците му поверуваа; вие, пак, иако видовте, не се предомисливте отпосле за да му поверувате.“
33. „Чујте друга парабола! Беше еден човек домаќин, кој насади лозје, го загради со плот, ископа во него бунар, направи кула и, откако им го предаде на лозарите, си отиде.
34. И кога наближи времето за берба, тој ги испрати кај лозарите своите слуги за да ги земат плодовите негови.
35. Но, лозарите, ги фатија неговите слуги, едниот го претепаа, другиот го убија, а третиот со камења го засипаа.
36. Тој повторно испрати други слуги, повеќе од првите; но и со нив постапија исто.
37. Најпосле го испрати кај нив својот син, велејќи: ‚Ќе се засрамат од син ми.‘
38. Но лозарите, штом го видоа син му, си рекоа меѓу себе: ‚Овој е наследникот; ајде да го убиеме и да го присвоиме наследството негово.‘