1. Во тој ден, откако Исус излезе од куќата, седна покрај морето.
2. И се собра околу Него многу народ, така што Тој влезе во кораб и седна, а сиот народ стоеше на брегот.
3. И им говореше многу во параболи, велејќи: „Ете, излезе сејач да сее;
4. и кога сееше, едни зрна паднаа покрај патот; долетаа птици и ги исколваа.
5. Други, пак, паднаа на каменито место, каде што немаше многу земја, и набргу проникнаа, зашто земјата не беше длабока.
6. Но, штом изгреа сонцето, тие свенаа, па, бидејќи немаа корен, се исушија.
7. Некои паднаа во трње и израсна трњето и ги задуши.
8. Други паднаа на добра земја и дадоа добар плод; едно сто, друго шеесет, а трето триесет.
9. Кој има уши да слуша, нека чуе.“
10. И кога пријдоа до Него учениците, Му рекоа: „Зошто им зборуваш во параболи?“
11. А Тој им одговори и рече: „Затоа вам ви е дадено да ги знаете тајните на царството небесно, а ним не им е дадено.
12. Бидејќи, кој има ќе му се даде и ќе му се преумножи; а кој нема, ќе му се земе и она што го има.
13. Затоа им зборувам во параболи, зашто гледаат и не видуваат; слушаат и не можат да чујат, ниту пак, разбираат;
14. и над нив се исполнува пророштвото на Исаија, кој вели: ‚Со уши ќе чуете и нема да разберете, со очи ќе гледате и нема да видите;
15. срцето на овие луѓе закоравело и со ушите тешко слушаат; и ги затвориле очите свои за да не би некогаш со очите да видат и со ушите да чујат и со срцето да разберат, та да се покајат и да ги исцелам.‘
16. Вашите, пак, очи се блажени, бидејќи гледаат и ушите ваши – бидејќи слушаат;
17. зашто вистина ви велам: многу пророци и праведници сакаа да видат што гледате вие, и не видоа, и да чујат што слушате вие, и не чуја.“
18. „Вие, пак, чујте ја параболата за сејачот.
19. Кај секого, што го слуша словото за царството и не го разбира, доаѓа лукавиот и го граба посеаното во срцето негово; ете, тоа е посеаното покрај патот.
20. А посеаното на камен е оној што го слуша словото и веднаш со радост го прима;
21. но нема во себе корен и е непостојан: дојде ли неволја или гонење заради словото, веднаш се соблазнува.
22. Посеаното, пак, во трње е оној што го слуша словото, но грижата од овој свет и примамливоста на богатството го задушуваат словото и тоа останува без род.
23. А посеаното на добра земја е оној што го слуша словото и го разбира, и кој дава род, па донесува: еден сто, друг шеесет, а трет триесет.“
24. И друга парабола им кажа, велејќи: „Царството небесно прилега на човек што посеал добро семе на својата нива.
25. Но, додека спиеја луѓето, дојде неговиот непријател и посеја меѓу житото какол, па си отиде.
26. А кога израсна растението и донесе род, тогаш се појави и каколот.
27. И кога дојдоа слугите на стопанот, му рекоа: ‚Господаре, нели добро семе посеа на нивата своја? Од каде сега, пак, овој какол во неа?‘
28. А тој им рече: ‚Непријателот го направи тоа!‘ Слугите, пак, му рекоа: ‚Сакаш ли да одиме и да го исплевиме?‘
29. Но тој им рече: ‚Не, да не би, корнејќи го каколот, да искорнете заедно со него и жито;
30. оставете нека расте и едното и другото, заедно до жетвата; а за време на жетвата ќе им кажам на жетварите: соберете го најнапред каколот и врзете го во снопови, за да изгори; а, житото приберете го во мојата житница.‘“
31. И друга парабола им кажа, велејќи: „Царството небесно прилега на синапово зрно, кое човек го зел и го посеал на нивата своја;
32. Тоа е најмало од сите семиња, но кога ќе израсне, поголемо е од сите зеленчуци, па станува дури и дрво, така што птиците небески долетуваат и се вгнездуваат на неговите гранки.“
33. И друга парабола им кажа: „Царството небесно прилега на квас, што го зема жена и го клава во три мери брашно, дури не скисне сето.“
34. Сето ова му го зборуваше Исус на народот во параболи и без параболи не им говореше ништо;
35. за да се исполни реченото преку пророкот кој вели: „Со параболи ќе ја отворам устата Своја; ќе ги искажам тајните од создавањето на светот.“
36. Тогаш Исус го остави народот и влезе во една куќа. А учениците Му пристапија и Му рекоа: „Протолкувај ни ја параболата за каколот на нивата!“
37. А Тој им одговори и рече: „Сејачот на доброто семе е Синот Човечки.
38. Нивата е светот; доброто семе се синовите на царството, а каколот – синовите на лукавиот;
39. Непријателот, пак, што го посеа, е ѓаволот; жетвата е крајот на светот, а жетварите се ангелите.
40. И така, како што се собира каколот и се гори во оган, така ќе биде и при крајот на овој свет.
41. Ќе испрати Синот Човечки Свои ангели и ќе ги соберат сите соблазни од Неговото царство, и оние што вршат беззаконие,
42. и ќе ги фрлат во вжарена печка; таму ќе има плач и крцкање со заби.
43. Тогаш праведниците ќе заблескаат како сонце во царството на нивниот Отец. Кој има уши да слуша, нека чуе!“
44. „Царството небесно прилега уште и на богатство сокриено во нива, кое го нашол човек и сокрил, па, од радост за него, оди и продава сѐ што има, и ја купува таа нива.“
45. „Царството небесно прилега и на трговец, кој бара убави бисери;
46. па, штом најде едно зрно скапоцен бисер, оди и продава сѐ што има и го купува.“
47. „Царството небесно прилега уште и на мрежа, која се фрла во морето и уловува секакви риби;
48. и кога ќе се наполни, ја извлекуваат на брегот и седнуваат, па добрите ги собираат во садови, а лошите ги фрлаат надвор.
49. Така ќе биде и при крајот на светот: ќе излезат ангелите и ќе ги одделат лошите од праведните,
50. и ќе ги фрлат во огнена печка: таму ќе има плач и крцкање со заби.“
51. И ги праша Исус: „Дали го разбравте сето ова?“ Тие Му рекоа: „Да, Господи!“
52. А Тој им рече: „Затоа секој книжник, кој се научил за царството небесно, прилега на домаќин што изнесува од својата ризница ново и старо.“
53. И, откако ги кажа Исус овие параболи, си замина оттаму.
54. А штом дојде во Својот роден крај, ги поучуваше во синагогата нивна, така што сите се чудеа и велеа: „Од каде кај Него ваква мудрост и моќ?
55. Нели е Овој син на дрводелецот? Мајка Му нели се вика Марија, и браќата Негови – Јаков и Јосија, Симон и Јуда?
56. И сестрите Негови не се ли сите меѓу нас? Од каде, пак, сето тоа кај Него?“
57. И се соблазнуваа заради Него. А Исус им рече: „Нема пророк без чест, освен во земјата негова и во домот негов.“
58. И не направи таму многу чуда поради нивното неверие.