20. Тогаш почна Исус да ги укорува градовите во кои се извршија повеќето Негови чуда, бидејќи не се покајаа.
21. „Тешко тебе, Хоразине! Тешко тебе, Витсаидо! Ако во Тир и Сидон беа чудата, што станаа кај вас, тие одамна би се покајале во вреќиште и пепел;
22. но ви велам: на Тир и на Сидон ќе им биде полесно во судниот ден отколку вам!
23. И ти, Капернауме, што си се воздигнал до небото, до пеколот ќе бидеш спуштен; зашто, ако во Содом се беа извршиле чудата што станаа во тебе, тој и до ден денес ќе останеше.
24. Но ви велам дека на земјата Содомска ќе ѝ биде полесно на судниот ден, отколку тебе.“
25. Во тоа време, одговори Исус и рече: „Те прославувам, Оче, Господи на небото и на земјата, зашто си го сокрил тоа од мудрите и разумните, а си им го открил тоа на децата!
26. Да, Оче, зашто таква беше волјата Твоја.
27. Сѐ ми е предадено од Мојот Отец и никој не Го познава Синот, освен Отецот; ниту Отецот Го познава некој освен Синот, и кому што сака Синот да Го открие.