1. Се собраа кај Него фарисеите и некои од книжниците, што беа дошле од Ерусалим.
2. И кога видоа дека некои од Неговите ученици јадат леб со нечисти, односно со немиени раце, ги укорија.
3. Зашто фарисеите и сите Јудејци, држејќи го преданието на старите, не јадат, дури не ги измијат рацете до лактите;
4. и кога ќе се вратат од пазар, не јадат, дури не се измијат; и уште многу друго има што примиле и го држат; миење чаши, чинии, котли и столови.
5. Потоа фарисеите и книжниците Го прашаа: „Зошто учениците Твои не постапуваат според преданието на старите, но со неизмиени раце јадат леб?“
6. А Тој им одговори и рече: „Добро пророкувал Исаија за вас лицемерите, како што е напишано: ‚Овој народ со уста Ме почитува, но срцето им е далеку од Мене;
7. но напразно Ме почитува, зашто проповеда човечки повелби.‘
8. Зашто, вие, оставајќи ја Божјата заповед, го држите преданието човечко: миење чинии и чаши, и вршите многу други слични работи.“
9. И им рече: „И така ја отфрлате Божјата заповед, за да го запазите вашето предание.
10. Зашто Мојсеј рече: ‚Почитувај ги татка си и мајка си‘ и ‚Кој го злослови таткото свој или мајка си, со смрт да се казни.‘
11. А вие велите: ‚Ако некој каже на татка си или на мајка си: она, со кое би можел да те издржувам е корбан, односно, прилог‘,
12. тогаш не му оставате веќе ништо да стори за својот татко или за својата мајка,
13. укинувајќи го словото Божјо со вашето предание, што сте го предале вие; многу такви слични работи вршите.“
14. И кога го повика сиот народ, им рече: „Слушајте Ме сите и разберете:
15. ништо, што влегува во устата на човекот однадвор, не може да го оскверни; туку она што излегува од него, тоа го осквернува човекот.
16. Ако некој има уши да слуша, нека чуе!“
17. И кога се оддалечи од народот и влезе во една куќа, учениците Негови Го прашаа за параболата.
18. А Тој им рече: „Зар сте и вие така неразумни? Не разбирате ли дека ништо, што влегува во човекот однадвор, не може да го оскверни?
19. Зашто, тоа не оди во срцето, туку во стомакот, и излегува надвор, чистејќи ја сета храна.“
20. И уште им рече: „Она што излегува од човекот, тоа го осквернува човекот.
21. Зашто однатре, од срцето човечко, излегуваат лоши помисли, прељубодејства, блудства, убиства,
22. кражби, лакомства, злоби, лукавства, развртат, око завидливо, богохулство, гордост, безумство.
23. Сето тоа зло одвнатре излегува и го осквернува човекот.“
24. И кога се крена оттаму, отиде во пределите Тирски и Сидонски; и кога влезе во една куќа, сакаше никој да не Го дознае. Но не можеше да се сокрие.
25. Зашто чу за Него една жена, чија ќерка имаше нечист дух, па дојде и падна пред нозете Негови.
26. А таа жена беше друговерка, по потекло Сирофеничанка; и Го молеше да го истера демонот од ќерка ѝ.
27. Но Исус ѝ рече: „Остави најнапред да се нахранат децата; зашто не е право да се земе лебот од децата и да им се фрли на кучињата.“
28. А таа одговори и Му рече: „Да, Господи! Но и кучињата јадат под трпезата, од трошките на децата.“
29. И ѝ рече: „За ова што го рече – оди си! Демонот излезе од ќерка ти.“
30. И кога се врати дома, ја најде ќерка си како лежи на постела, а демонот беше излегол од неа.
31. И пак излезе Исус од пределите Тирски и Сидонски и отиде кон Галилејското Море, низ пределите на Десеттоградието.
32. И доведоа кај Него еден глув и тепкав, па Го молеа да положи над него рака.
33. Исус, откако го одведе настрана од народот, ги стави Своите прсти во неговите уши; а кога плукна, го допре неговиот јазик;
34. потоа погледна на небото, воздивна и му рече: „Ефата!“ – што значи: „Отвори се!“
35. И веднаш му се отвори слухот, и се разврзаа врските на неговиот јазик и говореше чисто.
36. И им заповеда никому да не кажуваат. Но, колку повеќе Тој им забрануваше, толку повеќе тие разгласуваа.
37. И прекумерно се чудеа и велеа: „Сѐ добро прави: и глувите ги прави да слушаат и немите да зборуваат!“