44. А оние, што јадеа од лебовите, беа околу пет илјади мажи.
45. И веднаш ги натера учениците Свои да влезат во кораб и да отидат порано од Него на другата страна кон Витсаида, дури Тој не го распушти народот.
46. А Тој, одделувајќи се од нив, отиде во гората за да се помоли.
47. Приквечер коработ беше сред морето, а Тој сам на копното.
48. И ги виде како се мачат при пловењето, зашто ветрот им беше спротивен; а околу четвртата ноќна стража се приближи до нив и, одејќи по морето, сакаше само да помине покрај нив.
49. А тие, кога го видоа како оди по морето, помислија дека е тоа привидение, и почнаа да викаат;
50. Зашто сите Го видоа и се уплашија. Тој веднаш почна да говори со нив и им рече: „Не плашете се! Јас сум, не бојте се!“
51. И влезе кај нив во коработ и ветрот стивна. А тие беа силно запрепастени во себе и зачудени.