1. Еднаш, кога народот се притискаше кон Него за да го чуе словото Божјо, Тој стоеше покрај Генисаретското езеро.
2. И виде два кораба што стоеја покрај езерото; а рибарите беа излегле од нив и ги плавеа мрежите.
3. Тој влезе во еден од корабите, кој беше на Симон, па го замоли да отплови малку од брегот, па седна и почна да го поучува народот од коработ.
4. А штом престана да говори, му рече на Симон: „Заплови кон длабочините и фрлете ги мрежите свои за лов!“
5. Но Симон Му одговори и рече: „Учителе, цела ноќ се трудевме и ништо не уловивме; но по Твојот збор ќе ја фрлам мрежата.“
6. И штом го направија тоа, уловија толку големо количество риба, што дури и мрежата им се кинеше.
7. И им дадоа знак на другарите што беа во другиот кораб да дојдат и да им помогнат; и тие дојдоа и ги наполнија двата кораба, така што почнаа да тонат.
8. А кога го виде тоа, Симон Петар падна пред нозете Исусови и Му рече: „Оди си од мене, Господи, зашто сум грешен човек!“
9. Зашто него, и сите што беа со него, ги беше обзел страв од ловот на рибите, што ги уловија,
10. а исто така и Јаков и Јован, синовите Заведееви, кои му беа другари на Симон. И му рече Исус на Симон: „Не плаши се! Отсега ќе ловиш луѓе!“
11. Кога ги извлекоа двата кораба на суво, оставија сѐ и тргнаа по Него.
12. А кога беше Исус во еден град, ете човек, сиот лепрозен, штом Го виде Исуса, падна ничкум и молејќи Му се, рече: „Господи, ако сакаш можеш да ме очистиш.“
13. Исус, подавајќи ја раката, го допре и рече: „Сакам, очисти се!“ И веднаш лепрата отиде од него.
14. И Тој му заповеда никому да не кажува, туку: „Оди и покажи му се на свештеникот, и принеси дар за очистувањето твое, како што одредил Мојсеј, ним за сведоштво!“
15. Но уште повеќе се разнесуваше глас за Него и многу народ доаѓаше да Го слуша и да се излекува преку Него од своите болести.
16. А Тој се повлекуваше во пустината и се молеше.
17. Еден ден, додека Тој поучуваше, седеа таму фарисеи и законоучители, кои беа дошле од сите села на Галилеја и Јудеја, и од Ерусалим; а Тој имаше сила Господова да лекува.
18. И, ете, некои донесоа на постела еден човек, што беше фатен, и се обидуваа да го внесат и положат пред Него;
19. па, бидејќи не најдоа од каде да го внесат поради народот, се качија на куќата и преку покривот го спуштија сосе постела, насреде, пред Исус.
20. А Тој, штом ја виде верата нивна, му рече: „Човеку, ти се простуваат гревовите твои!“
21. Тогаш книжниците и фарисеите почнаа да размислуваат во себе и да велат: „Кој е Овој што хули на Бога? Кој може да простува гревови, освен Единиот Бог?“
22. А Исус, кога ги разбра нивните помисли, им одговори и рече: „Што размислувате во срцата свои?
23. Што е полесно да се каже: ‚Ти се простуваат гревовите твои‘, или да кажам: ‚Стани и оди?‘
24. Но за да знаете дека Синот Човечки има власт на земјата да ги простува гревовите“, му рече на фатениот: „Тебе ти велам: стани, земи си ја постелата и оди си дома!“
25. И тој веднаш стана пред нив и си го зеде она, на кое лежеше, па си отиде дома, славејќи Го Бога.
26. Ужас ги обзеде сите и Го славеа Бога; па, исполнети со страв, говореа: „Чудни работи видовме денес!“
27. А потоа излезе Исус и виде еден цариник, по име Левиј, кој седеше во царинарницата, и му рече: „Врви по Мене!“
28. Тој остави сѐ, стана и тргна по Него.
29. И во својот дом Левиј Му приготви голема гозба; а таму имаше многу цариници и други што седеа на трпезата со нив.
30. Книжниците нивни и фарисеите негодуваа против Него и им говореа на учениците Негови: „Зошто со цариници и грешници јадете и пиете?“
31. Исус им одговори и рече: „Здравите немаат потреба од лекар, туку болните;
32. не сум дошол да ги повикам праведните на покајание, туку грешните.“
33. А тие Му рекоа: „Зошто учениците Јованови постат често и се молат, како и фарисејските, а Твоите јадат и пијат?“
34. Тој им рече: „Зар можете да ги натерате сватовите да постат, додека е со нив младоженецот?
35. Но ќе дојдат дни кога ќе се оддели од нив младоженецот и тогаш во тие дни, ќе постат.“
36. Им ја кажа и оваа парабола: „Никој не пришива на стара облека крпа отсечена од нова облека; зашто и новата ќе се отпара, а и на старата не ѝ прилега нова крпа.
37. И никој не налива ново вино во стари мевови; зашто новото вино ќе ги расцепи мевовите, и тоа ќе истече, а мевовите ќе се упропастат;
38. туку, ново вино треба да се става во нови мевови; па така ќе се зачуваат и обете.
39. И никој, откако пиел старо вино, нема веднаш да побара ново; зашто вели: ‚Старото е подобро.‘“