27. Па, како почна од Мојсеј и од сите пророци, им разјаснуваше што е кажано за Него во сите Писма.
28. И тие се приближија до селото во кое одеа; а Тој се направи како да сака да продолжи.
29. Но тие Го задржаа, велејќи: „Остани со нас, зашто денот одмина и наскоро ќе се стемни!“ Тој влезе и остана со нив.
30. А кога седеше со нив на трпеза, зеде леб, го благослови, го прекрши и им подаде.
31. Тогаш им се отворија очите и тие Го познаа; но Тој стана невидлив за нив.
32. И си рекоа еден на друг: „Зар не гореа во нас срцата наши, кога ни зборуваше по патот и кога ни го објаснуваше Писмото?“