20. И друг дојде, велејќи: ‚Господаре, еве ти ја твојата мина, што ја чував заврзана в крпа,
21. зашто се плашев од тебе, бидејќи си строг човек: земаш од каде што не си оставил и жнееш, каде што не си сеел.‘
22. А тој му рече: ‚Со твојата уста ќе ти судам, лукав слуго; ти знаеш дека сум строг човек: земам од каде што не сум оставил и жнеам, каде што не сум сеел;
23. тогаш, зошто не ги даде моите пари кај трговците, та кога ќе се вратам, да си ги соберам сосе добивка?‘
24. Па им рече на присутните: ‚Земете ја од него мината и дајте му ја на оној, што има десет мини!‘
25. И му рекоа: ‚Господаре, тој има десет мини!‘
26. Ви велам дека секому што има ќе му се придаде; а од оној што нема, ќе му се одземе и она што го има.
27. А оние мои непријатели, што не сакаат да царувам над нив, доведете ги тука и погубете ги пред мене!“
28. Кога го рече тоа, Тој тргна понатаму, искачувајќи се кон Ерусалим.
29. И кога се приближи до Витфагија и Витанија, до таканаречената Маслинова Гора, испрати два ученика,